دلایل حـذر از فعالیت هــــــای سیاســـــی
چند سالی که از انقلاب گذشت، شرایط،مناسب آن شد که:برگردیم به همان نقطه ای که از آنجا به سوی این گذرگاه ناهموارِ ضرورت،آمدیم،و برای رهایی از احوال آن دوره،و استقراری مطمئن به مسیراصلی، نیاز بود به:تبیین مجدّد هدف، با راه و روش درست حرکت به سوی آن،ولی دوری و بی دسترسی،مانع از انجام دادن این تکلیف،و حتّی توجّه به تعلق آن،و به کیفیّت اجرای آن، گردید.
و اکنون،که نامه جای تفصیل نیست، به ذکر چند نکته ی مختصر اکتفا می کنم:
أـ شرایط بالفعل ما،در حدّ اوائل مرحله ی«دعوت» است.پس وظیفه مان، «ترکیه ی»خود و دعوت و هدایت دیگران است،بدون فعالیت های سیاسی.
ب ـ هم چنان که در درسهای دوره ی اوّل«تربیت معلم»مدرسه ی قرآن توضیح دادم، و در کتاب «درباره ی کردستان»هم،با تصویر تمثیلیِ «دایره ی مسئولیت»، ترسیم شده،تکالیف، به حسب تفاوت شرایط، متفاوت است. پس اگر وظیفه ی من،دخالت دربعضی مسائل سیاسی است این وظیفه متوجه بعضی، یا حتی هیج یکی از شما نباشد.
ج ـ در دنیای پر پیج وخم سیاست امروز،و پر از خطوط و رابطه های مرموز و تأثیر و تأثرهای مبهم،و غیره،اظهار نظردراکثر مسائل سیاسی،برای ملتزم به موازین دین، بسیار دشواراست؛و برای کسی که وظیفه اش اقتضا نمی کند، نامشروع. به جان همه تان،با اینکه من تکالیفی گسترده تر دارم، و تجربه ای طولانی تر و دقیق تر هم،در بعضی از مسائل مورد توجه هفته ها و ماه ها و حتی سالهایم، صورت مسأله را هم،نمی توانم درست درک کنم چه برسد به اینکه رأی بدم.
د ـ پس تکلیف مطمئنّ شما این است که:به طور کلّی از«سیاست» کنار کشید، گر چه ممکن است:اوّلاً روش و عادت چند ساله، ثانیاً حبّ حفظ، بلکه ازدیاد شهرتی که به دست آورده اید، ثالثاً حرفهای دوستان دشمنان، چنان انقطاعی را بسیار دشوار سازد. چون به راستی «استعانه به صبر» کاری است بزرگ و دشوار مگر برای آن « خَاشِعِينَ» که با استحضار لحظه ی «دیدار پروردگار خود» و زمان برگشت به سوی او،و حقّاً تحمّل صمیمانه ی این تحوّل، می تواند مصداقی باشد از امتثال امر« اقْتُلُوا أَنْفُسَكُمْ » و برای امتحان خود، درجه ی تصمیم گیریتان را، صمیمانه، ارزیابی کنید.
عزیزانم! در مسیر حرکت الهی، برای هم تمیزتر شدن درون فرد، و بیرون جمعِ تزکیه شدگان و هم آماده تر شدن جمع، نیاز است هم به امتحانهای غیر اختیاریِ «بلا» و هم امتحانهای گوناگون اختیاری(« لِيَبْتَلِيَ اللَّهُ مَا فِي صُدُورِكُمْ، وَلِيُمَحِّصَ مَا فِي قُلُوبِكُمْ» و « مَا كَانَ اللَّهُ لِيَذَرَ الْمُؤْمِنِينَ عَلَى مَا أَنْتُمْ عَلَيْهِه، حَتَّى يَمِيزَ الْخَبِيثَ مِنَ الطَّيِّبِ» ، و…
کاکه احمد مفتی زاده